ΠΑΛΗ
Το παγκράτιο ήταν ένα εκπληκτικά απλό άθλημα.

"Θα μπορούσατε να κάνετε οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε για να μην μπορέσετε να αναιρέσετε τον αντίπαλό σας", εξηγεί ο Paul Christesen, καθηγητής της αρχαίας ελληνικής ιστορίας στο Dartmouth College, ΗΠΑ.

"Και οι Έλληνες πίστευαν ότι αυτό ήταν το πιο cool πράγμα που έγινε ποτέ".

Όπως και με όλα τα αθλήματα, οι Έλληνες πίστευαν ότι ένας θεός ή ένας ήρωας ήταν υπεύθυνος για την επινόηση των κανόνων, και στην περίπτωση του πανκράσματος ήταν κάτω από τον Θησέα. Ο μυθικός άνθρωπος ήρθε με ένα συνδυασμό πάλης και πυγμαχίας για να νικήσει τον Μινώταυρο, τον μισό-ταύρο που λέει ότι ζούσε σε λαβύρινθο κάτω από το παλάτι του βασιλιά Μίνωα της Κρήτης.

Κανένα δάγκωμα και καταιγισμός δεν ήταν μόνο οι περιορισμοί στον αθλητισμό του Θησέα, αν και οι σκληροπυρηνικοί Σπαρτιάτες επέτρεψαν τόσο στην εκπαίδευση ώστε να ετοιμάσουν τους πολεμιστές τους για πόλεμο. Σε αντίθεση με την πυγμαχία, τα χέρια έμειναν γυμνά στο pankration. Τυπικά ψηλοί άνδρες ευνόησαν την διάτρηση ως εργαλείο "go-to-tool", ενώ ένας ασταθής αγωνιζόμενος ήταν πιο πιθανό να παλέψει. Και οι δύο τύποι επιδίωξαν την κίνηση του κλειδιου.